Bir çocuk veya genç hırsızlık yaptığında / çaldığında, ebeveynler doğal olarak endişelenir. Çocuğunun çalmasına neden olan şey hakkında endişelenir ve oğlunun veya kızının "bir hırsız / çocuk suçlu" olup olmadığını merak ederler.
Çok küçük bir çocuğun ilgisini çeken bir şeyi alması normaldir. Bu, başka birine ait bir şeyleri almanın yanlış olduğunu anladıkları üç ila beş yaşa kadar çalmak / hırsızlık olarak görülmemelidir. Ebeveynler çocuklarına eşyalar hakkındaki doğruları başkalarını göz önünde bulundurarak aktif olarak öğretmelidir. Ebeveynler de rol modelleridir. Eğer ofise ait kalemlerle eve gelirseniz ya da süpermarket çıkışında kasiyerin hatayla fazla para üstü ödemesi yapmasını övünerek anlatırsanız, dürüstlük üzerine dersleri çocuğunuzun anlaması çok daha zor olacaktır.
Hırsızlığın yanlış olduğunu öğrendiklerine rağmen, büyük çocuklar veya gençler birçok nedenle çalmaktadır. Eğer bir erkek ya da kız kardeş sevgi veya hediyelerden hoşlanıyorsa çocuk eşitlik sağlamak için çalabilir. Bazen bir çocuk arkadaşlarına karşı cesaret gösterisi olarak çalabilir veya aileye veya arkadaşlarına hediye vermek ya da akranları tarafından daha fazla kabullenmek için çalabilir. Çocuklar, kimseye bağımlı olmak istemedikleri için de çalabilirler, bu nedenle ihtiyaç duyduklarını alırlar.
Ebeveynler, çocuğun daha fazla dikkat çekmek için çalıp çalmadığını düşünmelidir. Bu durumlarda, çocuk öfke sergileyebilir veya ailesi ile "eşit" olmaya çalışıyor olabilir; çalınan nesne sevgi veya şefkatin yerini alabilir. Ebeveynler, çocuğu önemli bir aile üyesi olarak daha fazla tanımak için gayret göstermelidir.
Ebeveynler uygun önlemleri alırsa, çoğu durumda çocukların büyüdükçe çalma işlemi durur. Çalma devam ederse veya çocuğa başka sorun davranışları veya belirtileri varsa, çalmak çocuğun duygusal gelişiminde veya ailenin sorunlarında daha ciddi sorunların belirtisi olabilir. Sürekli çalan çocukların başkalarına güvenmesi ve yakın ilişkiler kurması da zor olabilir. Kendilerini suçlu hissetmek yerine, başkalarının davranışlarını suçlayabilirler; "Bana ihtiyacım olanı vermeyi reddettikleri için onu aldım" diyebilir. Bu tip çocuklar bir çocuk psikiyatrisi uzmanının değerlendirmesinden fayda göreceklerdir.
Sürekli çalan bir çocuğun tedavisinde, bir çocuk psikiyatristi, çocuğun çalma gerekçesinin altında yatan nedenleri değerlendirecek ve bir tedavi planı geliştirecektir. Tedavinin önemli kısımları, çocuğa güvenilir ilişkiler kurma ve ailenin çocuğu daha sağlıklı bir gelişim yoluna yönlendirmesine yardımcı olabilmektir.
Kaynak: http://www.aacap.org/AACAP/Families_and_Youth/Facts_for_Families/FFF-Guide
