Çocuklarının okulda öğrenme sorunları yaşadığını öğrenen ebeveynler sıklıkla endişelenirler. Okul başarısızlığının birçok nedeni vardır, ancak özgül öğrenme bozukluğu en yaygın olanlardan biridir. Öğrenme bozukluğu olan çocuklar normal zekaya sahip olabilir, ancak özgül öğrenme bozukluğu öğretmenler ve aileleri genel zekâ konusunda endişelendirebilir. Çoğu zaman, bu çocuklar yönergeleri izlemek, konsantre olmak, evde ve okulda "iyi olmak" için çok çabalayabilirler. Bu çabaya rağmen, yine de okulda geride kalırlar. Öğrenme bozuklukları, on öğrenciden en az birini etkilemektedir.
Öğrenme bozukluklarının bilgi alımı, işlenmesi veya iletişimi etkileyen sinir sistemindeki bir zorluktan kaynaklandığı düşünülmektedir. Aynı sorun ailenin diğer bireylerinde de olabilir. Öğrenme güçlükleri olan bazı çocuklar aynı zamanda hiperaktiftir; yerinde oturamaz, dikkati kolayca dağılır ve kısa bir dikkat süresine sahiptir.
Çocuk ve ergen psikiyatristleri, öğrenme bozukluklarının uzun vadeli sonuçlarının bazılarının erken müdahale ile azaltılabileceğinin farkındadır. Bununla birlikte, erken teşhis edilmez ve tedavi edilmezse, "kar topu" etkisi yaratabilirler. Örneğin, ilkokulda toplamayı öğrenmeyen bir çocuk lisedeki cebiri anlayamaz. Çocuk öğrenmek için çok çabalar ancak öğrenmesi çok zordur, giderek hayal kırıklığına uğrar ve tekrarlanan başarısızlık karşısında benlik saygısı düşüklüğü gibi duygusal sorunlar geliştirir. Öğrenme bozukluğu olan bazı çocuklar okulda yaramaz olarak görürler, çünkü yaramaz görünmezlerse "aptal" olarak görüleceklerdir.
Ebeveynlerin çocuğunda izlemesi gereken öğrenme bozukluklarının sıkça görülen sinyalleri şunları içerir:
Genel olarak, önemli bir ilk adım, çocuğun öğrenme zorluklarını anlamak ve iletişimlerini, kendi kendine yardım becerilerini, disiplini kabul etme istekliliğini, oyun üzerindeki etkisini ve bağımsızlık kapasitesini nasıl etkileyeceğini düşünmektir. Bu gibi sorunlar, çocuğu ilgilendiren tüm farklı konuları değerlendirebilen bir uzman tarafından kapsamlı bir değerlendirmeyi hak etmektedir. Bir çocuk ve ergen psikiyatristi, değerlendirmeyi koordine etmeye yardımcı olabilir ve bir öğrenme bozukluğunun var olup olmadığını açıklığa kavuşturmak için değerlendirme testleri yapılması için psikologlar, okul çalışanları ve diğerleriyle birlikte çalışabilir. Buna, çocuk ve aile ile konuşma, durumlarını değerlendirme, yapılan testleri gözden geçirme ve okulla istişare de dahildir. Çocuk ve ergen psikiyatristi, uygun okul yerleşimi, özel eğitim veya konuşma dili terapisi gibi özel yardıma ihtiyaç duyulması durumunda ve ebeveynlerin çocuğa öğrenme potansiyelini en üst düzeye çıkarmalarına yardımcı olmaları konusunda önerilerde bulunacaktır. Bazen bireysel veya aile psikoterapisi önerilebilir. Hiperaktivite veya dikkat eksikliği için ilaçlar reçete edilebilir. Sağlıklı gelişim için hayati önem taşıyan çocuğun kendine olan güveni güçlendirmektir. Ebeveynlerin ve diğer aile bireylerinin öğrenme güçlüğü çeken bir çocuğun yaşadığı gerçekleri daha iyi anlamalarına ve bunlarla baş etmelerine yardımcı olmak ta önemlidir.
Kaynak: http://www.aacap.org/AACAP/Families_and_Youth/Facts_for_Families/FFF-Guide
